Ο θρυλος πρωτοεμφανιστηκε στις αρχες του 1200 περιπου στην αγγλια και τον παρουσιαζε σαν ευσεβη παρανομο και λαικο ηρωα για το γεγονος οτι εκλεβε τους πλουσιους και βοηθουσε τους φτωχους στην μεσαιωνικη Αγγλια πολεμωντας την τυραννια και την αδικια. Η δραση του κυριως διαδραματιζεται στο δασος του Σεργουντ στο Νοτιγχαμ. Στις περισσοτερες ιστοριες αντιπαλος του ειναι ο σεριφης ο οποίος διέπραττε ευρέως κατάχρηση εξουσίας, οικειοποιούμενος εκτάσεις γης, κυνηγώντας αδίκως τους φτωχούς και θέτοντας υπέρογκη φορολογία στους υπηκόους του. Σε κάποιες ιστορίες, αντίπαλος είναι ο Πρίγκηπας Ιωάννης, σφετεριστής του θρόνου που δικαιωματικά κατείχε ο αδερφός του, Ριχαρδος ο Λεοντοκαρδος. Σε κάποιες εκδοχές του μύθου, ο Ρομπέν τωνΔασών λέγεται πως ήταν ευγενής, ο κόμης Ρόμπιν του Λοξλει, τη γη του οποίου καταχράστηκαν άπληστοι άνθρωποι της εκκλησίας. Κάποιες φορές εμφανίζεται να έχει πολεμήσει στην Τρίτη σταυροφορια και, γυρνώντας στην Αγγλια, να βλέπει τα εδάφη του καταπατημένα από το μοχθηρό Σερίφη. Σε κάποιες ιστορίες είναι ο υπαρασπιστής του λαού, που πολεμάει εναντίον διεφθαρμένων αξιωματούχων και του τυραννικού καθεστώτος που τους προστατεύει, ενώ άλλες φορές είναι ένας αλαζόνας και ξεροκέφαλος επαναστάτης, που απολαμβάνει κάθε μάχη να γίνεται λουτρό αίματος, κατασφάζοντας τους αντιπάλους του με απίστευτη σκληρότητα. Πράγματι, οι ιστορίες με ήρωα το Ρομπέν των Δασών διαφέρουν ανά περίοδο, καθώς ο ίδιος ο Ρομπέν αλλάζει χαρακτήρα και βιώματα, ανάλογα με τις αξίες και τα ιδανικά που του αποδίδονται κάθε φορά. Κάτι τέτοιο καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την αναζήτηση κάποιου "αρχικού" κι αληθινού Ρομπέν των Δασών, καθώς ακόμα κι αν υπήρξε σαν ιστορικό πρόσωπο, τα πραγματικά γεγονότα της ζωής του θα αντιστοιχίζονταν με το ελάχιστο του πλούσιου μύθου που περιβάλλει το πρόσωπό του.
Από το 1261 και μετά, το όνομα Robin hood ή Robe hod εμφανίζεται σε αρκετές δίκες στην Αγγλια κι αποδίδεται σε κάποιον φυγά ή παράνομο, κάτι που δηλώνει πως η φυσιογνωμία του Ρομπέν των Δασών ήταν ήδη γνωστή μέχρι τη δεκαετία του 1260 σαν εγκληματικό πρότυπο. Η χρήση αυτή του ονόματος συνεχίζεται καθ' όλη τη διάρκεια της μεσαιωνικης περιόδου, ενώ ακόμη και το 1605 το όνομα χρησιμοποιείται σαν συνώνυμο της εξέγερσης και της προδοσίας.
Το παλαιότερο διασωθέν κείμενο για το Ρομπέν των Δασών γράφτηκε γύρω στο 1450 κι έχει τιτλο ο ρομπεν των δασων και οι μονομαχοι. Ενδιαφέρον έχει η σύγκριση του χαρακτήρα του Ρομπέν των Δασών ανάμεσα στα πρώτα κείμενα και στις μεταγενέστερες ενσαρκώσεις του. Ενώ στις πιο σύγχρονες ιστορίες, ο Ρομπέν των Δασών είναι γενναιόδωρος κι αναζητά τη δικαιοσύνη, στις μεσαιωνικές πηγές ο Ρομπέν παρουσιάζεται σαν ένας εκδικητικός και ιδιοτελής χαρακτήρας, που τιμωρεί ανελέητα τους εχθρούς του, ενώ δεν αναφέρεται ότι μοιράζει χρήματα στους φτωχούς ή ότι πολεμά εκ μέρους άλλων.
Η Βικτωριανή εποχή παρήγαγε τις δικές της ιστορίες για το Ρομπέν των Δασών. Οι παραδοσιακές ιστορίες συχνά διασκευάζονταν για παιδιά, όπως το βιβλίο του Howard Pyle Merry Adventures of Robin Hood. Οι εκδοχές αυτές του θρύλου καθιερώνουν τον Ρομπέν των Δασών σαν φιλάνθρωπο, που έκλεβε από τους πλούσιους κι έδινε χρήματα στους φτωχούς, διατηρούν ωστόσο τον τοπικό χαρακτήρα τους. Ο Ρομπέν αντιτίθεται στον Πρίγκιπα Ιωάννη και συγκεντρώνει λύτρα για την απελευθέρωση του Ριχαρδου μόνο στις εκδοχές του μύθου που εμφανίστηκαν κατά το 19ο και 20ό αιώνα.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΜΩΣ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΡΟΜΠΕΝ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ;
Ο Μπομ Γουάιτ, επικεφαλής της World Wide Robin Hood Society, δηλώνει στη βρετανική εφημερίδα ότι ο μύθος του Ρομπέν είναι περισσότερο ένα μείγμα διάφορων ιστοριών. Ο μύθος αυτός χτίστηκε από τους τροβαδούρους και βασίστηκε σε ένα πνεύμα του δάσους που ντυνόταν με φύλλα δέντρων και γιόρταζε τον ερχομό της άνοιξης. Ο Rob of the Hood ή Robin the Hood ήταν ένας σημαντικός χαρακτήρας των θεατρικών παραστάσεων της εποχής του Μεσαίωνα. Κάποια στιγμή, παρουσιάστηκε από τους υμνωδούς του ως υπερασπιστής των φτωχών, ένα στοιχείο το οποίο απουσίαζε από τις πρώτες μπαλάντες του 15ου αιώνα. Η προσθήκη αυτή ενίσχυσε αποφασιστικά τον μύθο του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Ρομπέν ήταν ένα πρόσωπο εντελώς φανταστικό. Όπως επισημαίνει ο Ρομπ Λούτον, καθηγητής Μεσαιωνικής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ, στον ύστερο Μεσαίωνα υπάρχουν λογοτεχνικές και ιστορικές αναφορές σε μια πιθανή ιστορική φιγούρα, ενώ στα κρατικά αρχεία αναφέρεται το όνομα ενός παράνομου που λεγόταν Robin Hod. Όμως, έως το 1260, τα ονόματα Hod και Robhod χρησιμοποιούνταν ως παρατσούκλια για τους παράνομους. Ο Βρετανός καθηγητής δεν είναι καθόλου σίγουρος ότι για όλους αυτούς τους Hods υπήρξε ένα αρχέτυπο που έζησε στο δάσος του Σέργουντ.
Σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Αντι Γκόουντ, το μεσαιωνικό Σέργουντ δεν ήταν ακριβώς δάσος. Ηταν μια κοινότητα της εργατικής τάξης, οι κάτοικοι της οποίας ήταν υποχρεωμένοι να υπακούουν στον λεγόμενο «δασικό νόμο», ένα δρακόντειο νόμο που είχε εισαγάγει ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής για να προστατεύει τις περιοχές όπου κυνηγούσε. Όπως ήταν φυσικό, οι φτωχοί κάτοικοι της κοινότητας μισούσαν τον νόμο και πιθανότατα ηρωοποιούσαν όσους τον παρέβαιναν. Κάπως έτσι, οι παράνομοι γίνονταν ήρωες και οι κοινοί εγκληματίες συγχέονταν με τους αγωνιστές της ελευθερίας.
O Στίβεν Νάιτ, καθηγητής Αγγλικής Λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Κάρντιφ και ένας από τους πλέον εξειδικευμένους επιστήμονες στο θέμα της λογοτεχνικής εξέλιξης του Ρομπέν, καταθέτει μια εντελώς διαφορετική άποψη. Ο Νάιτ χαρακτηρίζει το ερώτημα για το εάν υπήρξε ο Ρομπέν «πρόστυχο εμπειρισμό». Όπως υπογραμμίζει, ο «πραγματικός» Ρομπέν των Δασών, όπως και ο «πραγματικός» Βασιλιάς Αρθούρος, είναι μια αντίληψη για την πραγματικότητα που χαρακτηρίζει τον 20ό αιώνα.
«Ποιος ενδιαφέρεται εάν υπήρξε ο "πραγματικός" Ρομπέν των Δασών; Υπάρχει ένας πραγματικός μύθος ο οποίος ζει και αναπνέει. Κι αυτό αρκεί», δηλώνει. Μαζί του θα συμφωνούσε μάλλον και ο Ρίντλεϊ Σκοτ ο οποίος σκηνοθέτησε και την τελευταία και μάλλον κακή μεταφορά του Ρομπέν των Δασών για την μεγάλη οθόνη το 2010.
Και να μη ξεχασω για το τέλος... η δικια μου αγαπημένη έκδοση είναι αυτή του disney με την αλεπού στο ρόλο του Ρομπέν.
Tromero Teoulini